In dit artikel achterhalen we jouw redenen om een tweede hond in huis te halen. Misschien heb je wel al een idee maar ben je niet helemaal zeker. Sommige mensen zijn er rotsvast van overtuigd dat het om die ene reden gaat, maar zijn zich niet bewust welke factoren nog allemaal een rol spelen in deze beslissing.
Waarom is het zo belangrijk om dit te weten? Jaarlijks worden er duizenden honden binnengebracht in het asiel (1). Vaak heeft dit te maken met een verkeerde inschatting die de baasjes maakten, of gedragsproblemen (2). Niemand adopteert of koopt een hond met de bedoeling om in de problemen te komen of deze weer te moeten afstaan. Als we kopzorgen, moeilijkheden en leed kunnen voorkomen door wat langer stil te staan bij de gevolgen van onze keuze en welke positieve en negatieve effecten dit zal hebben op ons leven, waarom zou je dat dan niet doen? Duidelijk zijn jullie ervan overtuigd dat de keuze om een tweede hond in huis te halen een belangrijke beslissing is anders had je dit artikel niet aangeklikt. Onze motivatie en beweegredenen bepalen deels ons beeld van samenleven met 2 honden. Als bijvoorbeeld jouw reden is, dat jouw eerste hond een speelkameraadje nodig heeft, dan hebben we een beeld voor ogen van twee gelukkige spelende honden. Wie wil dat nou niet? Dit creëert een soort van tunnelvisie, we verliezen het volledige plaatje. Als er ook wat meer redenen meespelen die met onszelf te maken hebben, zitten we soms onbewust met een schuldgevoel dat ook ons beeld vertroebelt. Willen we dus een bewust keuze, gebaseerd op het volledige plaatje, dan moeten we al onze motivaties kennen.
Hier volgt een lijst van 8 goede en minder goede redenen om een tweede hond in huis te halen. Er zijn er gegarandeerd nog veel meer, maar dit zijn de gene ik als hondengedragstherapeut het vaakst hoor terugkeren. Maak voor jezelf een checklist welke redenen voor jou allemaal een rol spelen.
De meest voorkomende redenen om een tweede hond in huis te halen
1. Redenen die met onze eerste hond te maken hebben
- Mijn eerste hond heeft gedragsproblemen
Sommige hondenbaasjes hopen dat een tweede hond hun eerste hond met problemen wijze lessen zal bijbrengen. Helaas gaat het meestal in de omgekeerde richting. Uit mijn ervaring blijkt dat honden elkaar vaak ongewenst gedrag bijbrengen. Veel gedrag bij honden is onderhevig aan ‘sociale facillitatie’ (3), als de eerste hond blaft, is de kans groter dat de tweede hond dit ook wil doen. Als de eerste hond aandacht vraagt, wil de tweede hond vaak ook meer aandacht, … Honden gaan mogelijks onder deze invloed sneller en meer eten, voor jou uit lopen op wandeling, … Dit allemaal omdat de eerste hond ermee begon. Denk dus eens na of je het aankan om een tweede hond met dezelfde problemen in huis te halen.
Een hond die agressief is naar andere honden maak je best sociaal samen met een gediplomeerd gedragstherapeut. Dat is jouw tweede hond in geen geval. Sommige honden weten wel hoe ze conflicten kunnen vermijden en spelen op bedreigingen correct in, maar dit contact blijft een uiterst onaangename ervaring. Jouw nieuwe hond constant aan deze spanning blootstellen is een recept voor problemen. Op een gegeven moment zal de dam barsten. Als er een gevecht ontstaat kunnen de gevolgen ook onherstelbaar zijn. Dit is dus absoluut geen goede reden om een tweede hond in huis te halen.
- Mijn eerste hond verveelt zich en
ik heb onvoldoende tijd
Als je onvoldoende tijd hebt om jouw energieke hond moe te maken, denk je misschien dat een tweede hond jouw werk zou vergemakkelijken. Ze kunnen gezellig samen spelen en elkaar moe maken. Helaas is dit een te rooskleurig plaatje. Een tweede hond brengt veel meer werk met zich mee: je moet twee honden eten geven (waarschijnlijk in aparte ruimtes), met twee honden tegelijk wandelen is meestal een hele klus, beide honden moeten naar de dierenarts en moeten verzorgd worden, … Bovendien loopt het spel tussen energieke honden makkelijk uit de hand. Je dient steeds toezicht te houden en in te grijpen wanneer het er te wild aan toe gaat. Anders leren jouw honden slechte sociale manieren en kan er agressie naar vreemde honden ontstaan. Het is ook mogelijk dat ze hun omgeving slopen of elkaar verwonden. Bovendien is spel alleen niet voldoende voor een energieke hond en zal je moeten blijven wandelen om aan hun drang naar verkenning te voldoen. Een tweede hond gaat dus meestal gepaard met meer werk, niet minder. Je kan beter een klein beetje extra tijd in jouw hond investeren of leuke puzzels of denkspelletjes voor jouw hond aanschaffen, om de verveling tegen te gaan.
- Mijn eerste hond heeft behoefte aan sociaal contact met andere honden
Je hebt een heel sociale hond en je kent helaas niemand die ook een sociale hond heeft. Je merkt dat jouw hond ongelukkig is en telkens je een andere hond passeert volledig uit de bol gaat. Misschien heeft jouw hond vroeger nog samengeleefd met een andere hond en ging het toen super goed: ze sliepen in dezelfde mand, ze speelden regelmatig en je kon ze uit hetzelfde hand voederen. Je denkt: als ik een vriendje voor hem in huis haal, zou hij zo gelukkiger zijn. Dat is best mogelijk. Sommige honden zijn super sociaal. Ze zijn aanhankelijk naar hun baasje maar dat vervangt toch nooit helemaal hun drang om met andere honden te spelen. Het is logisch om een behoefte te hebben aan contact met soortgenoten. Een beetje op dezelfde manier dat je blij bent om op reis iemand tegen te komen die ook jouw taal spreekt. Je kan jezelf genuanceerder uit drukken en je begrijpt elkaar beter dan iemand die een vreemde taal spreekt die je minder goed kent. Niet elke hond heeft deze behoefte, er moet dus niet standaard vanuit gegaan worden, maar de eerder vernoemde signalen geven wel een positieve indicatie. Zeker als jouw hond voordien reeds succesvol en gelukkig samenleefde met een andere hond. Als je niemand kent met een hond die regelmatig op bezoek kan komen voor een ‘play-date’, dan kan een tweede hond in huis halen een goed idee zijn. Het is beter en natuurlijker voor honden om steeds met dezelfde hond te socialiseren dan op elke wandeling verschillende vreemde honden te leren kennen. Vreemde honden ontmoeten is altijd wat spannend en stressvol. Het kan ook altijd verkeerd lopen, dat weet je niet altijd op voorhand. Sommige honden zijn eerst vriendelijk en vallen dan plots uit naar jouw nietsvermoedende hond. Het is dus beter een paar vaste vriendjes voor jouw hond te zoeken, of een tweede hond in huis te halen. Natuurlijk moet je ook naar jezelf en jouw situatie kijken of er ruimte, geld en tijd is voor een tweede hond.
Het is mogelijk dat jouw sociale hond nog steeds op wandeling andere honden wil begroeten, ondanks dat hij nu samenleeft met een maatje, dan kan consequente training een oplossing bieden on frustratie voor zowel jou als jouw hond te verminderen.
- Mijn eerste hond kan niet alleen zijn
Verlatingsangst is een veelvoorkomend gedragsprobleem. Sommige honden huilen, urineren, kwijlen, blaffen of slopen het huis telkens hun baasje weg gaat. Soms verwonden ze zichzelf ernstig in een poging hun baasje terug te vinden. Het komt vaak voor en vraagt helaas heel wat inspanning om te behandelen. Zou een tweede hond dan geen een leuke en makkelijke oplossing zijn? Helaas, als je denkt dat het te mooi is om waar te zijn, is dat ook meestal zo. Voor een klein deel van de honden maakt een tweede hond wel degelijk een verschil, dit kan je testen door een hond van een kennis (die hij al goed kent en graag heeft) bij je hond te laten en heel even weg te gaan. Je kan best voordien een camera plaatsen om op jouw smartphone te zien wat er op dat moment gebeurt, zodat er niets ernstig kan voorvallen. Als het gedrag dan niet beter is weet je genoeg. Als het wel beter is maak je een kans dat een tweede hond een verschil kan maken, maar je kan nooit helemaal zeker zijn. Misschien was zijn gedrag beter door een andere reden, omdat jij je een beetje anders gedroeg of omdat de omstandigheden anders zijn. De vraag is of een tweede hond in huis halen de grote investering waard is, om waarschijnlijk geen verschil te maken voor jouw hond met verlatingsangst en heel misschien een beetje verschil te maken. Veel honden met verlatingsangst willen ook wel echt het baasje bij zich, iemand anders is niet goed genoeg.
2. Redenen die met onszelf te maken hebben
- Een behoefte vervullen die onze eerste hond niet vervult
Je hebt momenteel een hond waar je vroeger hondensport mee deed, maar deze heeft een ernstige blessure opgelopen en mag dit niet langer uitoefenen. Je droomde van een schoothondje dat de hele dag bij je wil liggen, maar jouw hond lijkt behoefte te hebben aan veel ruimte en privacy. Je wou een hond om heel lange wandelingen mee te maken, maar jouw hond ligt liever de hele dag in de zetel. Jouw verwachtingen ten aanzien van jouw hond zijn niet volledig vervuld. In plaats van deze hond in een ongelukkige positie te duwen om alsnog aan jouw behoefte te voldoen, beslis je om een tweede hond in huis te halen. Dit lijkt mij een goede reden. Een hond forceren om iets te doen waar hij zich niet goed bij voelt is geen goed idee. Het risico op gedragsproblemen vergroot en je maakt jullie beiden ongelukkig. Je eigen behoefte ontzeggen, lijkt jou ook geen optie. Dan kan een tweede hond in huis een oplossing bieden. Ga uiteraard na of jouw eerste hond hier voor- of nadeel zou van ondervinden, daarover zal ik uitweiden in een later artikel. De tweede hond kiezen is in dit geval niet eenvoudig. Je wil waarschijnlijk niet opnieuw een hond met exact dezelfde eigenschappen als de eerste. Je kan beter opteren voor een volwassen hond, waarvan geweten is dat hij graag hondensport beoefent, knuffelt, lang wandelt, … Als je een puppy koopt weet je niet 100% zeker of dit wel het geval zal zijn en ben je terug bij af.
- Een leegte bij jezelf vervullen
Soms willen we graag een hond om een bepaalde leegte bij onszelf te vervullen. We voelen ons niet goed in ons vel en hopen dat dit betert met een eeuwig trouwe, vrolijke huisgenoot die ons uitnodigt buiten te komen. Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat honden inderdaad het geluk van hun baasjes kunnen vergroten door o.a. eenzaamheid te bestrijden (4). We krijgen meer lichaamsbeweging, mensen spreken ons makkelijker aan, we kunnen lid worden van een hondenclub met gelijkgezinden, we hebben iemand om voor te zorgen, wat ons voldoening geeft en in ruil krijgen we onvoorwaardelijke liefde terug. Na een eerste hond in huis te halen, lijkt dit toch nog niet helemaal het gewenste effect te hebben, dus overwegen we een tweede hond. De kans is echter klein dat deze tweede hond iets significant zal bijdragen tot ons gevoel voor eigenwaarde en persoonlijk welzijn. Als jouw eerste hond onvoldoende lijkt om je gelukkiger te maken, dan is er misschien meer aan de hand. Als dit de meest belangrijke reden is om een tweede hond in huis te halen, dan kunnen we best over gaan tot zelfreflectie. Een coach of therapeut kan daarbij ondersteuning bieden. Misschien missen we voldoening uit onze job, of hebben we sterke, onvervulde kinderwens of zitten we in een ongelukkige relatie of voelen we ons eenzaam. Dit zijn zaken waarvoor een hond niet geëquipeerd is, een tweede hond ook niet. Het kan helpen om na te gaan hoe we ons leven kunnen herstructureren zodat we ons beter in ons vel voelen. Deze taak ligt bij onszelf, niet bij onze honden.
- De eerste hond is zo geweldig, een tweede erbij kan enkel nog leuker zijn
Deze reden is een beetje het omgekeerde van de voorgaande. Onze eerste hond heeft ons al zo veel plezier en geluk gebracht, dat we overwegen een tweede hond in huis te halen. Meer is altijd beter, toch? Dit is best mogelijk maar soms is dit niet het geval. Het geluk dat onze eerste hond brengt kan verstoord worden door moeilijkheden die onze tweede hond teweegbrengt. We konden zorgeloos samenleven met onze hond, nu de tweede hond er bij is moeten we plots opletten wie als eerste een snoepje krijgt, we moeten de aandacht op de juiste manier verdelen, de ene hond speelt te wild met de andere waardoor we constant op onze hoede moeten zijn, … Wat als de twee honden niet overeen komen? Er zijn verschillende factoren die ons net kopzorgen geven in plaats van meer plezier. Tenzij er nog andere, betere redenen zijn om een tweede hond in huis te halen, kan je beter nog eens heel hard nadenken of de nieuwe aanwinst het risico waard is. Je bent nu zo gelukkig samen, koester deze band en ontdek hoe jullie nóg meer plezier kunnen beleven met nieuwe activiteiten. Dit lijkt mij een veel efficiëntere, veiligere manier om jullie gezamenlijk geluk te vergroten.
- Ik zal niet om kunnen met het verlies van
mijn eerste hond
Veel professionals raden af om een tweede hond ‘ter vervanging’ van de oude hond te nemen. De nieuwe hond zal namelijk rouwen om het verlies van de senior. Dit is lijden dat kan vermeden worden, dus dat doe je toch niet. Dit is iets wat iedereen instinctief wel aanvoelt, het is niet ok om jouw oude hond ‘te vervangen’. Het voelt als een verraad naar jouw trouwe makker. Ik ben echter van mening dat we ons gezond verstand moeten gebruiken en dat ieder recht heeft op een eigen mening hierover. Je kunt nooit een hond vervangen, want elke hond is uniek. Ook de band die jullie samen hebben zal nooit exact dezelfde zijn. De ene hond heeft je misschien door een moeilijk periode geholpen en getroost als je het allemaal even niet meer zag zitten. Bij de andere hond liep jouw leven misschien op rolletjes, of je was nog kind en ging toen helemaal anders om met honden. We kunnen nooit exact dezelfde ervaring nabootsen, dus dat idee moet je loslaten. Als we echter voor heel goede redenen een tweede hond willen en onze senior hond heeft op dat moment geen chronische medische problemen, zie ik persoonlijk niet in waarom we ons moeten laten tegenhouden door de angst voor het rouwen van de nieuwe hond als de oude overlijdt. ‘It is better to have loved and lost, then to have never have loved at all’. Ik denk dat het mooie wat je de tweede hond schenkt net zo belangrijk is. Jouw tweede hond kan een mooie band hebben met jouw senior en als het gaat om een jonge hond, kan de senior zelfs helpen in de ontwikkeling (vb. voortonen van de zindelijkheid).
We moeten volgende afweging maken:
- Heeft onze senior er zelf baat bij (zoals sociaal contact en mentale uitdaging) en geen nadeel van (zoals jaloezie). Een logeerpartij met een hond van een vriend kan dit helpen in kaart brengen.
- Heeft onze senior nog geen chronische medische aandoeningen die ervoor zorgen dat extra drukte in huis storend is. Wanneer jouw senior bijvoorbeeld veel pijn heeft, dan kan een duw of stoot van een jongere hond deze erger maken en zelfs agressie veroorzaken. Als jouw oude hond epilepsie heeft kan hij plots agressief worden net voor of na een aanval. Je wil dan geen jonge hond in de nabijheid. Ouder worden gaat meestal gepaard met kwaaltjes, het kan nooit kwaad eens een volledige medische check-up te laten doen bij de dierenarts voor je een tweede hond overweegt.
- Heeft jouw senior nog een levensverwachting van meer dan 2 jaar? Dan kan het, naar mijn persoonlijk aanvoelen, voor de nieuwe hond zeker de moeite zijn om jouw senior te leren kennen. Je kunt je rond de levensverwachting laten adviseren door jouw dierenarts, door rassenverenigingen en algemeen wetenschappelijk onderzoek. Er zit veel verschil in per ras en grootte van de hond. In het algemeen leven kleinere honden langer dan grote.
We hebben natuurlijk geen glazen bol om exact te weten hoe oud hij zal worden, maar als je weet dat jouw senior een terminale aandoening heeft, dan is het niet humaan om een nieuwe hond in huis te halen:
- Jouw oude hond heeft extra aandacht en verzorging nodig.
- Jouw senior heeft waarschijnlijk pijn en fysieke ongemakken die ervoor zorgen dat hij met rust wil gelaten worden. Spelen en plezier maken met de nieuwe hond zit er waarschijnlijk niet meer in.
- Je loopt zelf op de toppen van jouw tenen en bent extra emotioneel. De extra zorgen en het bijkomende werk van een tweede hond kan het allemaal nog zwaarder maken.
- De nieuwe hond zou nog maar net de oude hond leren kennen en hem dan alweer verliezen.
- De nieuwe hond zou minder aandacht krijgen en soms ook een minder consequente opvoeding, omdat we zelf uitgeput en verward zijn.
Dit geeft problemen bij alle betrokken partijen. Toch wordt het soms gedaan uit blinde paniek: ik zal het verlies niet aankunnen… Zoals eerder vernoemd, vervangt de nieuwe hond de oude niet. Het biedt wat verstrooiing en je hebt iemand om troost bij te zoeken, maar het verlies blijft.
Er zijn andere opties om steun te zoeken bij het rouwen:
- Rouwen om jouw hond zit soms nog in het taboe, maar je zou schrikken hoe veel hondenbaasjes jou begrijpen. Praat erover.
- Vraag raad bij jouw dierenarts als jouw hond terminaal is, zorg ervoor dat je alles rond de medische aandoening begrijpt en voorbereid bent, stel jouw vragen rond euthanasie en wat er gebeurt na het overlijden.
- Zorg dat je een plan hebt bij noodsituaties.
- Plan wat je zal doen onmiddellijk na het verlies van jouw hond, bij wie kan je terecht, welke activiteit of plaats kan jou steun bieden.
- Zoek steun bij honden-fan-groepen op Facebook. Facebook heeft bijvoorbeeld groepen voor elk ras en zelfs kruising-honden met zeer begripvolle hondenliefhebbers. Er bestaan ook groepen rond rouwen om jouw hond.
- Ten slotte is er geen schaamte om hulp te zoeken bij een psycholoog. Deze begeleiding kan al voor het overlijden starten, want veel baasjes rouwen al voor het verlies van hun hond, omdat je weet dat het er zit aan te komen.
Slot
De beslissing om een tweede hond in huis te halen blijft bij jezelf en je gezin, maar het kan nooit kwaad om zo veel mogelijk factoren in overweging te nemen. Luister naar jouw gevoel. Als er iets wringt, is daar waarschijnlijk een reden voor. Neem wat extra tijd. Vraag raad bij dierenprofessionals. Veel succes!
Bronnen